ਰੇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰੱਖ ਰਖਾਵ

ਰੇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਰਖ-ਰਖਾਅ

ਉਹ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਨੇ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਰੇਸ ਲੱਗਣੀ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਦਿਨ ਆਮ ਦਿਨ ਨਾਲੋਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਵੱਖਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਵੇਰੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਾਂਗ paddock (ਘੁੰਮਣ ਵਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ) ਵਿੱਚ ਛੱਡਣ ਨਾਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੇ ਕੇਨਲ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰਕੇ ਡਿਸਇੰਫੈਕਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਮ ਤੌਰ ’ਤੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਨੂੰ ਗਰਮ ਨਾਸ਼ਤਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਕੁਝ ਟ੍ਰੇਨਰ ਰੇਸ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਦੁਪਹਿਰ ਨੂੰ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਦੌੜ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੇਟ ਵਿਚ ਕੁਝ ਹੋਵੇ।

ਟ੍ਰੇਨਰ ਉਸ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਨੂੰ ਰਾਤ ਦੀ ਰੇਸ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇੱਕ ਰਾਤ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ “Porta Mag Therapy Crate” ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਚੁੰਬਕੀ ਤਰੰਗਾਂ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਆਰਾਮ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਰੇਸ ਵਾਲੇ ਦਿਨ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਮਾਲਿਸ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਮਾਸਪੇਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਤਣਾਅ ਰਹਿਤ ਖਿੱਚ/stretch ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਕਰਮਚਾਰੀ ਉਸਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਦੰਦ ਸਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਨੌਦਰਾ ਦੇਖਦੇ ਜਾ ਤਰਸ਼ਦੇ ਹਨ।

ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਹਲਕਾ ਜਿਹਾ ਭੋਜਨ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਹਰ ਟ੍ਰੇਨਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਇੱਕ ਆਮ ਚੋਣ ਹੁੰਦੀ ਹੈ: ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਬਿਸਕਟ ਜੋ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਭਿੱਜੇ ਹੋਣ ਅਤੇ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਕੈਸਰੋਲ ਸੁਆਦ ਲਈ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਭੋਜਨ ਰੇਸ ਤੋਂ 7–8 ਘੰਟੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਜ਼ਮ ਹੋ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਪੇਟ ਦਰਦ ਨਾ ਹੋਵੇ।

ਟ੍ਰੈਕ ’ਤੇ

ਜਦੋਂ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਟ੍ਰੈਕ ਉੱਤੇ ਪਹੁੰਚਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਟ੍ਰੇਨਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 10–15 ਮਿੰਟ ਲਈ ਬਾਹਰ ਕੱਢਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਕਰ ਸਕਣ ਅਤੇ ਟਾਇਲਟ ਕਰ ਸਕਣ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਟ੍ਰੈਕ ਦਾ ਵੈਟ ਡੌਗ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਰੇਸ ਲਈ ਠੀਕ ਹੈ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। ਫਿਰ ਰੇਸ ਮੈਨੇਜਰ ਡੌਗ ਦਾ ਮਾਈਕਰੋਚਿਪ ਅਤੇ ਕੰਨਾਂ ’ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਚੈੱਕ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹੀ ਸਹੀ ਡੌਗ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਸਦਾ ਵਜ਼ਨ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ—ਜੇ ਪਿਛਲੀ ਰੇਸ ਤੋਂ ਵਧ ਕੇ 1kg ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਰੇਸ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀਂ ਮਿਲੇਗੀ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੁੱਤੇ ਨੂੰ ਏਅਰ ਕੰਡੀਸ਼ਨਡ ਕੇਨਲ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਪਾਣੀ ਅਤੇ ਮਿਊਜ਼ਿਕ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕੇਨਲ ਦਾ ਤਾਪਮਾਨ 15 ਤੋਂ 24 ਡਿਗਰੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।

ਰੇਸ ਤੋਂ 15 ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ, ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਨੂੰ ਕੇਨਲ ਤੋਂ ਕੱਢਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਰੇਸ ਜੈਕੇਟ ਅਤੇ ਮਜ਼ਲ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਟ੍ਰੇਨਰ ਪੈਰਾਂ ਦੀਆਂ pad ਉੱਤੇ ਵੈਸਲਿਨ ਲਗਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਕੱਟ ਨਾ ਲੱਗੇ। ਜੇ ਮੌਸਮ ਠੰਢਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਰੇਸ ਜੈਕੇਟ ਉੱਤੇ fleece-lined coat ਵੀ ਪਹਿਨਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਵੈਟ ਸਾਰੇ ਡੌਗ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਫੇਰ ਰੇਸ ਲਈ ਓਕੇ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਟ੍ਰੈਕ ਸਟਾਫ ਰੇਸ ਲਾਈਨ ਨੂੰ ਚਲ ਕੇ ਚੈੱਕ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਹੈ। ਰੇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਹਲਚਲ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਖੂਨ ਦੀ ਗਤੀ ਬਣੀ ਰਹੇ।

ਰੇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ

ਰੇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੌਗ ਖਿਡੌਣਿਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡਦੇ ਹਨ—ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਨਕਲੀ lure rag ਜਾਂ ਟੈਡੀ ਬੀਅਰ। ਵੈਟ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟਰੈਕ ਤੋਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੁਰਦੇ ਹੋਏ ਵੇਖਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਯਕੀਨੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਸਹੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਰਮ bubble wash ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਰੀਰ ਤੋਂ ਰੇਤ ਹਟ ਸਕੇ। ਕਾਨੂੰਨ ਅਨੁਸਾਰ, ਰੇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ 15 ਮਿੰਟ ਤੱਕ ਤਾਜ਼ੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਕੇਨਲ ਵਿੱਚ ਆਰਾਮ ਕਰਨਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਆਰਾਮ ਲਈ ਤਿਆਰੀ

ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਆਪਣਾ ਮੁੱਖ ਭੋਜਨ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਵਿੱਚ ਮੀਟ ਬਿਸਕਟ, ਕੈਸਰੋਲ, ਪਾਸਤਾ, ਭੂਰੇ ਚੌਲ ਅਤੇ ਅੰਡਿਆਂ ਦੇ ਸਫੈਦ ਹਿੱਸੇ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਨਾਲ ਹੀ ਵਿਟਾਮਿਨ ਤੇ ਹੋਰ ਸਪਲੀਮੈਂਟ। ਇਹ ਹਰ ਟ੍ਰੇਨਰ ਅਨੁਸਾਰ ਵੱਖਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭੋਜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਕੇਨਲ ਕਰਮਚਾਰੀ ਡੌਗ ਨਾਲ paddock ਵਿੱਚ ਖੇਡਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਇਨਾਮ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਬਿਸਤਰ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ, ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਹੋਰ ਮਾਲਿਸ ਅਤੇ ਖਿੱਚ/stretch ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਵੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਿਹਤ ਠੀਕ ਹੈ। ਕੁਝ ਟ੍ਰੇਨਰ ਫਿਜੀਓਥੈਰਾਪਿਸਟ ਵੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਲਕੀ-ਫੁਲਕੀ ਚੋਟ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਦੇ ਹਨ।

ਜਦੋਂ ਰੇਸ ਦਾ ਦਿਨ ਖਤਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭੀੜ ਦੇ ਸੱਥ ਨਿੱਖੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇੱਕ ਗੱਲ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ—ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਤਾਕਤ ਦੇਂਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਰੇਸ ਦਾ ਆਨੰਦ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਟ੍ਰੇਨਰ ਅਤੇ ਕਰਮਚਾਰੀ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਅਤੇ ਖੇਡਭਰਪੂਰ ਅਨੁਭਵ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ ਤੱਕ, ਰੋਮਾਂਚ ਜਿਉਂਦਾ ਰੱਖੋ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਟ੍ਰੈਕ ਉੱਤੇ!

Jade Dewey ਦੀ ਕਲਮ ਤੋ