ਗਰੇਹਾਉਡ ਪੱਪੀਜ ਦਾ ਰੰਗ

ਇੱਕ ਕੁੱਤੇ ਦੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਸਲ ਨਹੀਂ ਜੋ “ਗਰੇਹਾਊਂਡ” ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਕਦਰ ਗਲਤ ਨਾਮ ਰੱਖੀਆ ਹੋਵੇ। ਤੁਸੀਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ “ਗਰੇਹਾਊਂਡ” ਕੋਈ ਰੰਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨਸਲ ਵਿੱਚ ਜਿਹੜਾ ਸਲੇਟੀ ਰੰਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ‘ਨੀਲਾ (blue)’ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਪਰ ਇਸ ਨਸਲ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਰੇਂਜ ਕਾਫੀ ਵਧੀਕ ਹੈ—ਕਾਲਾ, ਨੀਲਾ, ਫੌਨ (ਭੂਰਾ) ਅਤੇ ਬਰਿੰਡਲ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਰੰਗ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਅੰਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟੇ ਨਾਲ ਮਿਲੇ ਹੋਏ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਕਰਕੇ, ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ ਕਾਲੇ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ‘white and black’ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਜੇਕਰ ਕਾਲਾ ਵੱਧ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ‘black and white’ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੌੜਾਂ ਵਾਲੇ ਕਾਰਡ ਤੇ ਆਮ ਤੌਰ ‘bk w d’ ਜਿਹਾ ਸ਼ਾਰਟਫਾਰਮ ਲਿਖਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਖਰੀ ਅੱਖਰ ‘d’ ਮਰਦ ਕੁੱਤੇ ਲਈ ਹੈ, ਜਦਕਿ ‘b’ ਮਾਦਾ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। (ਅਜੀਬ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗਰੇਹਾਊਂਡਾਂ ਵਿੱਚ ਚਿੱਟਾ ਰੰਗ ਵੱਧ ਹੁੰਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ “coloured” ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।)

ਬਰਿੰਡਲ: ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਖਰਾ ਰੰਗ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਕ ਰੰਗਾਂ ਵਾਲੀ ਕਿਸਮ ‘ਬਰਿੰਡਲ’ ਹੈ। ਇਹ ਰੰਗ 18ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਲਾਰਡ ਓਰਫੋਰਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡਾਂ ਨੂੰ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਬੁਲਡਾਗ ਨਾਲ ਕਰਾਸ ਕਰਕੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਹੋਰ ਵਧੇਰੇ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਤੇ ਸਹਿਣਸ਼ੀਲ ਬਣ ਸਕਣ। ਇਸ ਕਰਾਸ ਨਾਲ ਉਹ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਹੋਰ ਹਲਕਾ ਅਤੇ ਸਮੂਥ ਕੋਟ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਇਹ ਬਦਲਾਅ ਕਾਫੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸਾਬਤ ਹੋਇਆ।

1920 ਦੇ ਆਖਰੀ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਜਦ ਟਰੈਕ ਰੇਸਿੰਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਹੋਈ, ਤਾਂ ਬਰਿੰਡਲ ਰੰਗ ਸਰਵਪਰੀ ਸੀ। ਪਹਿਲੇ 20 ਇੰਗਲਿਸ਼ ਡਰਬੀ ਜੇਤੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ 14 ਬਰਿੰਡਲ, 5 ਫੌਨ ਅਤੇ ਕੇਵਲ 1 ਕਾਲਾ ਸੀ।

ਬਰਿੰਡਲ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਈ ਸ਼ੈਡ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ: ‘blue brindles’, ‘light brindles’, ‘dark brindles’, ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਖੂਬਸੂਰਤ ‘silver brindles’।

ਰੰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਰੰਗ ਸਿਰਫ਼ ਦੇਖਣ ਵਾਲੀ ਚੀਜ਼ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਬਦਲਦੇ ਵੀ ਹਨ। 1990 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਲਹੂ ਦੀ ਆਮਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੰਗਾਂ ਦੇ ਰੁਝਾਨ ਵਿੱਚ ਵੱਡੀ ਤਬਦੀਲੀ ਆਈ।

ਇਹ ਤਬਦੀਲੀ ਇੱਕ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਕੁੱਤੇ ‘Frightful Flash’ ਨਾਲ ਆਈ। ਉਹ ਆਇਰਿਸ਼ ਤੇ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਉੱਚਾ ਤੇ ਪਤਲਾ ਸੀ, ਤੇ ਕਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਚਿੱਟੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਅਤੇ ਛਾਤੀ ਨਾਲ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਟਰੈਕਾਂ ਤੇ ਚਿੱਟੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਾਲੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਏ।

ਫਿਰ ਆਇਆ ‘Top Honcho’ – ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਜਿਸਨੇ ਪਿਛਲੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਬ੍ਰੀਡਿੰਗ ਤੇ ਰੰਗ ਦੋਵਾਂ ‘ਡੋਮੀਨੇਟ’ ਕੀਤੇ। ਪਰ ਕਦੇ ਕਦੇ ਚੰਗੀ ਚੀਜ਼ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ – ਰੀਹੋਮਿੰਗ ਸੈਂਟਰ ਇਕੇ ਜਿਹੇ ਕਾਲੇ ਕੁੱਤਿਆਂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਏ।

ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਮਰੀਕੀ ਲਹੂ ਆਇਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰੰਗਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਵਰਾਇਟੀ ਸੀ – ‘red’ (ਫੌਨ ਦਾ ਰੂਪ), ਵੱਖ-ਵੱਖ ਬਰਿੰਡਲ ਸ਼ੈਡ, ਅਤੇ tri-colour ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਵੀ।

ਦਨ ਰੰਗ 1990 ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ‘dun’ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਆਏ – ਜੋ ਫੌਨ ਵਰਗੇ ਦਿਖਦੇ ਪਰ ਇਹ ਕਾਲੇ ਦਾ ਇੱਕ ਜਿਨੈਟਿਕ ਰੂਪ (allele) ਸੀ। ਇਸ ਰੰਗ ਨੂੰ ‘ਚਾਕਲੇਟੀ’ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਖਾਂ ਬਦਾਮੀ ਰੰਗ ਦੀਆਂ ਅਤੇ ਨੱਕ ਗੁਲਾਬੀ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਰੰਗ ਇੱਕ ਬ੍ਰਿਟਿਸ਼ ਸਟੱਡ ਕੁੱਤੇ ‘Staplers Jo’ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਹਾਲਾਂਕਿ ‘dun’ ਲਫ਼ਜ਼ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ 1882 ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਸੀ – ਸ਼ਾਇਦ 90 ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਮੁੜ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਵੇ!

ਰੰਗਾਂ ਵੱਲ ਰੁਝਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਾਅ ਜਿਵੇਂ ਰੰਗ ਬਦਲੇ, ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਵੀ। ਇੱਕ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਚਿੱਟੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ‘too coursey’ ਮੰਨੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ, ਮਤਲਬ ਕਿ ਉਹ ਹਰੇ ਕੌਰਸ ਲਈ ਚੰਗੇ ਪਰ ਟਰੈਕ ਰੇਸ ਲਈ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਨਹੀਂ।

ਫੌਨ ਰੰਗ ਵਾਲੇ ਕੁੱਤੇ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਮੁਹੱਰੇ ਕਾਲੇ ਹੁੰਦੇ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਲੜਾਕੂ ਕਹਿਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਵੀ ਰਹੀ।

ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਪੈਰਾਡੌਕਸ: ਨੀਲੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਨੀਲੇ (blue) ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਕਦੇ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਸਨ। ਇਹ ਕਾਲੇ ਦੇ ਜਿਨ ਰੂਪ ਤੋਂ ਬਣਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਈ ਬ੍ਰੀਡਿੰਗ ਨਾਲ ਨੀਲਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧੀ, ਅਤੇ ਕੁਝ ਕਮਾਲ ਦੇ ਨੀਲੇ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਆਏ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਪੁਰਾਣਾ ਝੂਠ ਕਿ “ਚੰਗੇ ਨੀਲੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ”, ਖਤਮ ਹੋਇਆ।

ਕੁਝ ਜਿਨੈਟਿਕਸ ਲਗਭਗ 30 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਗੈਵਿਨ ਫਿਟਜ਼ਪੈਟਰਿਕ, ਜੋ ਕਿ ਆਸਟ੍ਰੇਲੀਆਨ ਸਟੱਡ ਬੁੱਕ ਦੇ ਰੱਖਵਾਲੇ ਸਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇੱਕ “Rule of Thumb” ਬਣਾਈ ਸੀ, ਜੋ ਇਹ ਦੱਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਦੋ ਗਰੇਹਾਊਂਡ ਮੇਟ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ।